Voor mij, net wat anders. Met gepaste spoed is een betere benaming, remmend voor iedere bobbel of vluchtheuvel. Veel sneller dan de toegestane vijftig zal er niet gegaan zijn. Toch was het ritje snel genoeg voorbij.
Terecht ook hoor. Kostbare lading. 4110 gram, warm ingepakt in haastig verzamelde kleding, gretig naar adem snakkend terwijl een plastic kap de lucht verzadigde met puur goud in gasvorm. Zuurstof.
Mijn herinneringen van die avond zijn nog vaag aanwezig. Details zijn verloren gegaan, zoals bij zo veel gebeurtenissen langer dan een maand geleden. Maar dat het nog niet zo lang geleden is, dat weet ik wel. "Als de dag van gisteren" vind ik altijd zo'n overdreven uitspraak. Dit valt meer in de categorie "als vorige week dinsdag" of misschien "ergens vorige maand". De realiteit is dat dit al langer dan een jaar geleden is.
Want eind vorige maand was het toch echt al weer zo ver. Ballonnen, slingers taart. Uitnodigingen, afzeggingen, planningen.
Dochterlief is nu officieel een jaar oud. De afgelopen maanden hebben mijn vrouw en ik op willekeurige momenten wel eens gekscherend gezegd dat ze op moest houden met groeien.Hiep hiep, hoera!
2 maanden, zo ontzettend klein. 5 maanden, klein maar steeds meer friemelen, zien, lachen. 8 maanden, de eerste tandjes en het einde van de borstvoeding. 10 maanden, als een pijl uit een boog door de kamer kruipen. 1 jaar.
Een jaar is er voorbij. En wat is het snel gegaan. "Voor je het weet, is het voorbij," zegt men er wel eens over. Nou, men heeft gelijk. Alsof hele dagen of weken zijn overgeslagen, verloren zijn gegaan in tijdsprongen tussen 's nachts slapen en 's morgens wakker worden. Absurd, hoe snel de tijd vliegt.
En dat is eigenlijk ook prima. Ja, ik mis de eerste maanden. De eindeloze stroom knuffels, gewoon, omdat ze nog niets anders kon. Maar als ik nu thuis kom van mijn werk en ze al in de gang of keuken op me zit te wachten met een grijns van oor tot oor, dan smelt mijn hart.
Gefeliciteerd lieve schat. Dat je maar heel lang lief en klein mag blijven.