Met z'n favoriete oom, want die kon niet op zijn feestje komen. Bij opa in het bejaardentehuis. Thuis bij mama met familie en vrienden. Thuis bij mama met papa en bonusmama en broertje en zusje. Op school. Kinderfeestje. Thuis bij papa met familie en vrienden van die kant.
Eigenlijk is het te zot voor woorden. Zeven keer. Maarja. Een verjaardag zou geen verjaardag zijn zonder cadeautje van je rijke favoriete suikeroom. Opa komt zelfstandig niet meer de deur uit, een feestje is te veel. Dan ga je daar op bezoek en kan je moeilijk alleen die man een stuk taart geven als je voldoende hebt om de hele afdeling wat lekkers bij de koffie te doen. En ze worden er zooooo blij van om iets lekkers te krijgen!
En thuis bij mama is leuk, maar als dat niet op je eigen verjaardag is en papa + aanhang op je eigen verjaardag traditioneel gezien komen eten, dan zijn dat ook al twee keer.
Gevolgd door het op school trakteren (ein-de-lijk ook weer eens zijn vriendjes en vriendinnetjes zien, want twee weken ziek thuis zijn wordt ook maar saai) en een kinderfeestje op een geplande studiedag (hulde voor het plan-comitee!).
Als klap op de vuurpijl hebben papa en bonusmama ook nog familie en, hoewel ze het best kunnen vinden met de ex-aanhang, is apart vieren toch wel net iets gemakkelijker dan het combineren. Want hoe doe je dat anders met cadeautjes? Laad je alles van papa's kant weer in als je dan weg gaat? Of laat je het bij mama omdat je daar meer bent?
Nee, het is wel prima zo. Kinderen met gescheiden ouders hebben maar mazzel. In dit opzicht dan. Oh ja, en in december ook. Want God weet wat die twee oude mannen met baarden weer in twee(ofdrieviervijfzeszeven)voud mee gaan brengen.
Gescheiden ouders met kinderen. Die hebben het pas zwaar.