Een tijdje terug zijn we op visite bij vrienden aan de andere kant van het land. Zo'n afspraak waarvan je al anderhalf jaar roept "dat moeten we snel eens doen" en die er eigenlijk nooit van komt.
Onze mama en de andere papa kletsen na het eten nog even verder, terwijl de andere mama en ik de badkamer supervisie houden. Het kleine jongetje dat daar woont, gaat voor het slapen nog douchen. Onze telg mag heel gezellig mee.
"Ons zoontje doucht iedere avond. Doet die van jullie dat 's ochtends of 's avonds?"
Gek eigenlijk dat ik me direct aangevallen voel. Iedere dag? Ik moet er niet aan denken! Sowieso is het altijd veel te gezellig en ben je met een doucheritueel al gauw een half uur extra kwijt, maar daarnaast is het helemaal niet goed voor het tere huidje. Dacht ik. Hebben ze mij altijd geleerd...
Toch?
Zij vond het maar vreemd klinken. Ik ben blij dat ik gelijk heb. Daddy for the win.
Dat gezegd hebbende: douchen is helemaal leuk. Vooral als je dan een grote bak met letters mee mag nemen en je er ook nog in kan gaan zitten terwijl die vol loopt met lekker warm water.
Wekker op tien minuten. Dochterlief vermaakt zich prima in de cabine terwijl ik op het bankje ernaast met mijn e-reader zit te relaxen. Er wordt wat gekeuveld, gekletst en gezongen.
"Brrrrrtttssss"
Mijn concentratie wordt ruw verstoord door... Wat is dat eigenlijk?
"Ik doe even plassen."
Oké, niks mis mee. Zodra ze uit die emmer komt, spoelt ze toch wel weer schoon.
Nog vier keer hoor ik een raar geluid, nog vier keer giechelt ze dat ze plast.
Als de wekker piept, zet ik mijn Hitchhikersguide to the Galaxy uit en begint het insoppen. Even kietelen, een baardje maken en mezelf onder laten smeren.
"Mmm, ruikt lekker!"
Met een bekertje schep ik wat water uit de emmer en spoel ik wat sop van haar schouders. Ik zie al snel dat niet alleen het sop onderhevig is aan de zwaartekracht.
Ik vraag het voor de zekerheid nog even na. Of ze geplast heeft in de emmer. Dat is zo. En of ze misschien ook nog meer gedaan heeft in de emmer...
Ze kijkt me trots aan.
"Jahaah, ik heb ook gepoept! Mag wel, toch?"
Ruikt niet zo lekker!
Nog een keer insoppen, nog een keer afspoelen. Nee, blijf maar uit de bak nu. Die is vies.
Terwijl ik de emmer voorzichtig leeg laat lopen en een drol van respectabel formaat probeer niet aan te raken terwijl ik hem naar de toiletpot verplaats, moet ik eigenlijk wel lachen om die kinderlijke onschuld. Plas en poep is op die leeftijd nog niks vreemds, nog niet vies, het hoort er gewoon bij. Nee, het is niet de bedoeling. Nee, het mag niet.
Ja, ik weet ook wel dat ze de volgende keer precies hetzelfde doet als ze de kans krijgt.