Papa Schrijft
Ervaringen die iedere vader wel herkent. Maar dan anders.

Over witte -en rode- strepen Jun 10, 2020

Daar sta je dan. Op je eigen stukje witte tape. Te wachten totdat je een stukje rode tape mag overslaan om anderhalve meter door te schuiven.

Wat?

Oké, even terug. Terug naar december 2019.

"Weet je wát me nou leuk lijkt? Een abonnement op de Efteling. Met z'n allen. Lekker onbeperkt in- en uitwandelen, wanneer we maar willen. Zullen we dat doen?"

Zo gezegd zo gedaan. Ja, het kost wat, maar dan heb je ook wat. Begin januari stonden we meteen al te genieten van de sfeer. En in februari nog eens. En in maart...

Oh nee, toen gingen ze dicht. In april dan...

Nee, ook niet, want toen was de Efteling, net als alle andere sociale gelegenheden, dicht. Net als in mei. 

Afijn, het wordt dus juni eer dat we weer door die prachtige entree het wonderschone fantasiepark binnenstruinen. We zijn al anderhalve week enthousiast. Want tja, spontaan gaan is er niet meer bij. Van te voren reserveren. 

Nee, we hoeven niet vroeg op te slaan. We mogen pas tussen 13:15 en 14:00 naar binnen. Sorry, regels zijn regels. 

Bij de kassa hebben we onze abonnementskaarten paraat. "Heeft u ook de reservering voor me?" Oh ja, tuurlijk. Wacht even, die moet ik opzoeken. Wat een gedoe zeg...

Maar dan zijn we eindelijk toch binnen. Eerst broodjes, want tijdens lunchtijd zitten we in de auto. Dan eerst naar Symbolica. Geen idee wat daar nog leuk aan is, want iedere toer hebben we al minimaal 5 keer gezien, maar vooruit dan. Het is vaste prik.

En dan komt het. Want wat is er Anno 2020 anders aan de Efteling? 

De strepen in de wachtrij.

Rood en witte tape in de Efteling - Rood en witte tape in de Efteling

Door de hele kronkelweg is er plakband geplakt. Op de grond, op de leuningen, op de met vurenhout-van-de-Gamma-geknutselde ramen die bezoekers scheiden. Anderhalve meter wit, anderhalve meter rood. Wit. Rood. Wit. Rood.

Op rood rust een stilstaansverbod. Slechts op doorreis, zeg maar. Van wit naar wit zul je toch door rood moeten. 

Op wit mag je wel stilstaan. Met je gezin. Of als je alleen bent, in je eentje. Zo heb je altijd minimaal een stuk rode tape afstand van de vorige of volgende wachtende(n) in de rij. Een beetje zoals bij de kassa's in de supermarkt.

In eerste instantie lijkt het heel raar. Maar de veertig minuten voorspelde wachttijd vliegen voorbij. Uiteindelijk blijken het er maar dertig te zijn, maar toch. Het voelt als een kwartier. Misschien zelfs maar tien minuten. 

Hoe komt dat?

Afstand. 

Door het houden van afstand ben je meer met jezelf en je eigen gezin bezig, dan met de rest. Normaal gesproken ben je continu aan het opletten. Blijf hier, hou op, doe gewoon, niet springen/dansen/klimmen/rennen/neuspeuteren/rondjesdraaien. Want wat zullen de mensen voor of achter je wel niet denken. En op tenen is al snel getrapt, letterlijk en figuurlijk 

Nu is er niks van dat alles. Wil je om me heen rennen achter elkaar aan? Be my guest. Springen als een kikker? Waarom ook niet. Laten zien hoe goed je als een aapje kan slingeren aan de leuning? Toe maar. Het kan allemaal, mag allemaal, is allemaal geen probleem.

Je valt er toch niemand mee lastig. Zo wel, staat die te dichtbij en moet-ie naar zijn eigen stukje witte tape aftaaien. 

Zo wordt een dagje Efteling opeens een stuk relaxter en leuker. 

Nee, natuurlijk snap ik dat dit geen houdbare situatie is voor het pretpark. Als er maar 30% van de gasten binnen mag komen, zal er ook maar 30% van de inkomsten binnenkomen. Maar je hebt wel (bijna) 100% van de uitgaven.

Oké, er wordt ook maar 30% van het water gebruikt om door te spoelen en niet alle eettentjes zijn open dus er is minder personeel nodig, maar de stroomrekening voor de attracties blijft even hoog. 

Ik ben blij dat we weer welkom waren. Eventjes rondstruinen in onze favoriete wondere wereld. Natuurlijk is het gewoon eeuwig zonde dat we nu net dít jaar besloten hebben om een abonnement te nemen. En ja, voor die 67 dagen is dat 'weggegooid geld'. Maar de compensatie in de vorm van tegoed op onze kaarten maakt veel goed. In de zomer pakken we daar een lekker ijsje van, in de winter warme chocomel.

Maar die rode strepen? Die mogen wat mij betreft wel blijven. Hebben jullie misschien nog wat tape over? Ik ken nog wel meer plekken waar ze die kunnen gebruiken...

Jun 10, 2020

Sjaan Kruter

Goed verhaal zeg!


Het is niet langer mogelijk om reacties te plaatsen.