And the winner is... Jul 12, 2017

Stiekem luister je altijd. Ben je er altijd alert op. Hoop je dat jij de eerste bent die het opvangt en opvalt, zodat je er mee kan pronken. En als het dan ein-de-lijk zo ver is...

Zucht. Oké. Lachen. Knuffelen. En toch echt wel even en traantje wegpinken, ook al is het dan de verkeerde.

Ach, wat maakt het toch eigenlijk ook uit. Het was toch echt wel een heel aandoenlijk moment. Op een willekeurige ochtend dat mijn trein weer eens niet reed en ik dus een half uurtje langer thuis kon blijven, verdeelden we de rollen. Moeders zorgde voor bonuszoon, vaders voor dochterlief.

Zo gezegd, zo gedaan. Zachtjes sluip ik het roze kamertje binnen en wordt begroet met een kreet van blijdschap en een lach van oor tot oor. Heerlijk vind ik dat. Neerleggen, rits open, optillen, knuffels laten vallen, knuffelen met papa. Ook al zo lekker, vooral als ze net wakker is en nog warm en een beetje slaperig tegen je aanhangt.

"Wah wah wiii, brrrrrr, baabaabaabaabaa"

Ja schatje, ik heb ook lekker geslapen. Jij ook hè?

Terwijl we een intelligent ochtendgesprek voeren, gaat de deur nog een stukje verder open en komt de mooiste vrouw in ons leven de kamer binnen. Het kleine hoofdje verlaat mijn comfortabele schouder, draait zich om en voor een klein moment kijken de twee dames elkaar aan. En dan zegt ze het.

"Mama!"

Onmiskenbaar. Echt waar, daar is dus geen speld tussen te krijgen. Geen advocaat die daar nog een zaak van kan maken. Geen taal waarin het ontkend kan worden.

Mama heeft gewonnen. En terecht ook hoor. Het enthousiasme waarmee ze begroet wordt, is aandoenlijk en aanstekelijk. Ik krijg dezelfde begroetingen als ik thuis kom na een dag hard werken. Het is een heerlijk gevoel.

Er wordt van verbazing even niets gezegd. Dan gelachen, geknuffeld en een traantje weggepinkt.

"Ze zei mama! Jij hoorde het ook toch? Ze zei het echt!"

Even twijfel ik nog of ik het op de een of andere manier kan ontkennen. Maar nee. Trouwens, dat wil ik ook niet. Je hebt het verdiend. Jij bent de nieuwe MotY. Dat is net zoiets als de 'Game of the Year'-editie van een succesvol spel, maar dan een Mama.

De gouden medaille komt er snel aan. Iets met een tweede zondag in mei.