Uitzwaaien Jul 20, 2022

Morgen gaan we zwaaien. 

Niet naar collega's op kantoor, want daar kom ik (bijna) nooit meer. Binnenkort zelfs helemaal nooit meer, want ons kantoorpand is verkocht en ik hoorde vandaag dat het met de grond gelijk wordt gemaakt. End of an era, zouden ze dan in Engeland zeggen. Van het "kom maar naar kantoor als je zin hebt" van de afgelopen maanden, wordt het nu "in Lelystad staat de koffie klaar". Want daar staat het hoofdkantoor.

Nou nee, dank u vriendelijk. 

Zoonlief had vorige week dinsdag zijn groep-8 eindmusical. Al weken, zo niet maanden, zong hij liedjes. Vol enthousiasme en de teksten steeds beter uit zijn hoofd lerend.

Zijn rol, hoe klein die ook was, vervult hij met plezier. Tijdens de "met z'n allen"-liedjes, staat hij achteraan - maar wel met een grijns van oor tot oor. Springen, dansen, zingen.

Even lijkt hij vergeten te zijn dat hij school helemaal niet leuk meer vindt. Eigenlijk lijkt hij vergeten te zijn dat hij met zijn pestkoppen op het podium staat. En dat is prima, want zo houdt hij tenminste ook wat positieve herinneringen over aan zijn laatste jaar basisschool.

Hij is helemaal klaar voor zijn middelbare avontuur. Terug naar groep 7, want hij gaat naar een Vrije school. En daar doen ze dat net wat anders. Prima hoor, hij kijkt er naar uit.

Morgen zwaaien we hem uit. Een erehaag van ouders en lagere klassers (gewapend met waterpistolen) en een buikschuifbaan om de basisschooltijd uit te glijden. Wat wil je nog meer.

Van bonuszoon horen we morgen of hij over gaat. Het wordt kantje boord, want echt gemotiveerd om goede cijfers te halen, was meneer niet echt het afgelopen trimester. En dat is jammer, want zijn punten in het tweede trimester (toen hij wel nog zijn best deed) waren echt wel goed. En door een weekend te zwoegen onder het toeziend oog van je ouders en zo wel een 8 halen voor je Vorm en Media project, dat is toch ook heel knap. Vooral als je je bedenkt dat je er een heel trimester aan had moeten werken.  

Maar goed. De afgelopen 3 weken stonden vooral in het teken van hard werken, veel leren, weinig gamen en slechte cijfers. Nu nog even spannend, maar vanaf morgen weet hij waar hij aan toe is. Een ding is zeker: hij is toe aan vakantie. 

Dochterlief mocht vorige week alvast een middagje gaan snuffelen bij groep 3. Vol verhalen komt ze thuis. Over de grote stoelen en tafels. Over de juf. En vooral over dat ze EINDELIJK de grote trap op mag.

Want in groep 3, dan ben je groot. En dan zit je dus op de bovenverdieping. 

Ik kan niet wachten totdat de zomervakantie voorbij is en ze daar aan de slag kan. Ten eerste omdat ze dan niet meer bij iedere letter gaat vragen "moet het stokje hier of daar?" Ten tweede omdat ze dan zelf kan gaan lezen en ik niet meer iedere keer dezelfde moppen uit de Donald Duck voor hoef te lezen.

Maar vooral voor haar. Want dan hoeft zij niet meer thuis te komen met verhalen over "die babies uit groep 1". Dat is dan weer het nadeel van de gecombineerde groep 1/2. Dus ja, die is er ook klaar voor. 

En dat zijn de volwassenen ook. Niet voor een nieuw schooljaar. Wel om drie weken lang in het zwembad te liggen en niks te doen. 

Kom maar op met die zon ☀️